Palawan, Filipijnen!

Hallo allemaal!

Ik ben denk ik een beetje anders dan de gemiddelde reiziger.. Ik ga niet naar een land om alles te zien, ik ga naar een land om ervan te genieten. Natuurlijk wil ik dingen doen, zien, eten, proberen, maar ik hou ervan om het lekker rustig aan te doen. Niet dagtrip na dagtrip of bestemming na bestemming maar bijvoorbeeld ook gewoon eens heerlijk een dag door de stad lopen hier en alle indrukken op me laten inwerken. Daar hou ik van, en is ook precies wat ik de eerste dagen heb gedaan hier in de Filipijnen.

Ik zal even terug gaan naar het begin.. Toen ik nog in Kota Kinabalu was, was het nog spannend of ik wel naar Palawan (het eiland waar ik hier in de Filipijnen verblijf) kon vliegen vanwege de typhoon. Achteraf bleek ik precies op de perfecte dag te vliegen aangezien de dag na mij dezelfde vluchten waren gecanceld. Palawan zou geen probleem zijn aangezien de typhoon daar niet eens zou komen, maar in het ergste geval zou ik in Manila vast komen te zitten en zou de typhoon Manila aan doen. Aan de ene kant wist ik dat die kans erg klein zou zijn, maar aan de andere kant voelde het ook naïef en misschien zelfs een beetje arrogant om naar een land te vliegen waar een typhoon werd verwacht om daar vakantie te vieren. Na lang wikken en wegen en overleg met het thuisfront besloot ik gewoon te vliegen en dat bleek achteraf een prima keuze te zijn geweest. Tijdens de vlucht merkte ik nauwelijks iets van de typhoon, geen nieuws, geen gesprekken.. behalve dat de security op het vliegveld steeds een opmerking als good luck of Manila really? maakte haha..

Toen ik aankwam op het vliegveld was het al donker. Er liep meteen een jongen op me af om te vragen of ik een taxi nodig had. Super handig natuurlijk! Toen ik naar de prijs vroeg zei hij 150 pesos...omdat ik nog moest wennen aan de nieuwe currency rekende ik het in mijn hoofd verkeerd om en dacht ik dat hij 30 euro vroeg:).. Ik dacht daar gaan we weer, afzetterij zoals in Kenia:).. Maar ik zat fout..het bleek ongeveer 3 euro te zijn. En aangezien het ongeveer aan de andere kant van de stad was, was dat een prima prijs. De eerste twee dagen had ik een iets luxere plek geboekt met een zwembad, om even lekker te relaxen. Heerlijk was het daar maar helaas liet mijn budget het niet toe om daar langer te blijven en ben ik naar een hostel verhuisd, wat ook prima is. Er zijn hier alleen bijna geen andere backpacker in het hostel, soms een beetje stil maar vooral ekker zo’n hele dorm voor mij alleen.

De mensen die hier wonen, de Filipinos zijn over het algemeen heel aardig en behulpzaam. Ze praten ook vrijwel allemaal Engels (groot verschil met Borneo Maleisie), of ze proberen het hier in ieder geval. In de bioscoop hebben ze bij de Engelstalige films geen ondertiteling dus dat zal zeker ook helpen en bovendien leren ze het ook op school. Als je reist is dat natuurlijk wel heel fijn! Al moet ik wel eerlijk zeggen dat ik nu vrijwel alleen nog in de stad ben geweest en dat dat op het platteland wel weer anders kan zijn.

Hier in de stad rijden overal tricycles, echt ongelofelijk veel en in alle kleuren en maten. Met bloemetjes, met tekeningen, slingers en ga zo maar door. Leuk, maar ook vrij chaotisch! Voor mij het wel heel erg fijn, want ik vind het leuk om lekker random door de stad te lopen maar ik heb totaal geen richtings gevoel. Als ik hier de weg kwijt ben pak ik gewoon een tricycle terug naar mijn hostel. Ideaal!:) Ze zijn wel erg nieuwsgierig. Meestal gaat het ongeveer zo:

Where you going meme?
Where are you staying?
Where are you from?
Are you traveling alone?
Do you have a boyfriend?
Why is het nog traveling with you? Is he sick?
How old are you?
Are you married?
Why are you not yet married?
haha en ga zo maar door:) Ze zijn wel erg nieuwsgierig maar gelukkig niet echt opdringerig.

Hier in de Filipijnen maar ook in veel andere landen in Azie hebben ze liever een lichtere huis dan een donkere. Als ik door de stad loop wordt er dan ook aardig wat gestaard haha. De whitening creams liggen hier overal in de schappen en als het even kan bedekken ze zich (vooral de vrouwen maar ook vaak de mannen) om zich van de zon te beschermen. Grappig dat het bij ons juist het compleet tegenovergestelde is. Ik was eigenlijk wel blij met mijn gebruinde kleurtje, maar volgens de mensen hier is het lichtere toch mooier:)

Toen mijn zus en haar man gingen trouwen in ZA kwam de beste vriendin van mijn zus ook op bezoek. Kyra woont al een aantal jaar in de Filipijnen en we hadden het erover dat ik een keer op bezoek kon komen. Paar jaar later was het dan zo ver:) Het is echt heel gezellig en leuk om hier iemand te hebben die je kent maar die ook het eiland kent en je goede tips kan geven. We zijn al een paar keer gezellig uit eten gegaan (ze hebben hier een heel lekker vegetarisch restaurantje) en naar de bios geweest. Gisteren gingen we een dagje samen naar het strand met de scooter. De weg ernaar toe was erg mooi, heel groen en ook een stukje offroad:) Het begon heel mooi met een stralend zonnetje, maar dat veranderde al gauw in flinke regenbuien. We zaten al in de zee en het water was lekker warm dus we genoten van het zwemmen, maar echt zonnebaden was er niet bij:) Helemaal doordrenkt kwamen we thuis. Het was toch een echte leuke dag! In de avond gingen we uit eten en op stap. In veel barretjes waren live bandjes aan het spelen en gelukkig hielden Kyra’s vrienden ook wel van dansen dus dat was ook erg leuk! De stad is in de avond heel gezellig verlicht met allemaal kleine lichtjes wat voor een leuke sfeer zorgt. En als je terug wilt naar je hostel pak je gewoon weer een tricycle..heel makkelijk.

Ik ben ook een dagje naar Hona Bay geweest, vanaf hier kan je Island Hoppen. Het eiland Palawan, waar ik nu ben staat bekend om alle mooie eilandjes. We gingen naar Pandan Island en Cowrie Island. De groep bestond uit allemaal Filipinos en ik. Het was super leuk! Iedereen was even vriendelijk en maakte gezellig een praatje met me! Pandan eiland was erg mooi, palmbomen mooie blauwe zee. Je mocht daar alleen niet buiten het afgezette zwemgedeelte, wat overigens niet heel groot was anders werd je teruggefloten door de strandwacht haha. Veel Filopinos zijn niet zo heel zeker in het water en gaan dan ook met hun zwemvest snorkelen. Een grappig gezicht al die oranje stippen in het water. Gelukkig was er ook koraal binnen het zwemgedeelte en wat ik heel erg leuk vond was het dat je soms volledig wordt omringt door grote groepen vissen. Overal waar je kijken en ze komen zo dichtbij dat je tijdens het zwemmen bang bent om ze te raken. Helaas komt dit wel omdat de vissen worden gevoerd hier.. Op het strand kregen we lunch, wat vooral uit seafood bestond. De mensen lopen je gewoon overal achterna met dienbladen vol met vissen, krabben, garnalen, oesters enz. Voor een vegetariër niet echt een heerlijk gezicht:) Maar gelukkig hadden ze voor mij ook wat aubergines klaargemaakt. Daarna gingen we naar Cowrie Island. Hier was het een stuk drukker met toeristen (toeristen bestaan vaak ook it Filopinos maar dan uit Manila). Pandan had mijn voorkeur maar ook Cowrie was heerlijk genieten. Daarna was het alweer tijd om terug te gaan.

Overmorgen vertrek ik naar Port Barton, ben benieuwd!
Lieve groetjes Millie