Kenia en Oeganda deel 3 (laatste deel)..

Jambo!

En dan nu eindelijk deel drie van mijn blog..het laatste deel van mijn avontuur in Kenia en Oeganda.

Nog een toevoeging aan mijn laatste blog.. Tijdens deze reis zijn we twee keer de evenaarslijn overgestoken. De tweede keer kregen we een zeer gave demonstratie. Er stonden drie tonnen met water klaar in een soort trechtervorm. Eentje links van de evenaar, eentje rechts en eentje op de evenaarslijn. In het water legde hij een bloemetje zodat het duidelijk te zien was welke kant het water opging. Aan de ene kant draaide de bloem naar links, maar aan de andere kant draaide de bloem naar rechts voordat deze door de trechter naar binnen werd gezogen. Dit wisten we in theorie al maar toch was het gaaf om te zien zeker omdat de tonnen maar enkele meters uit elkaar stonden. Als laatste was de ton op de evenaarslijn aan de beurt, de bloem werd in het water gelegd maar werd zonder te draaien zo door de trechter opgeslokt. Hoewel je dit in theroie weet vond ik het erg gaaf dit met eigen ogen te mogen bekijken..

De dag na de gorilla tracking waren er optionele activiteiten die we konden doen. Om 09.00 uur werden we opgehaald door onze gids om naar een Pygmy dorp te gaan. In dit dorp zijn de mensen over het algemeen vrij klein (mannen 1.50). Vroeger was hun lengte nog kleiner maar tegenwoordig heeft er kruising plaatsgevonden met langere mensen en zijn de hedendaagse pygmys dus niet meer zo heel klein. Toen we met een bootje aankwamen werden we verwelkomt door dansende en zingende mensen. Hun dorp lag op een steile helling maar iedereen kwam gelijk naar beneden om gedag te zeggen. De kinderen pakten gelijk onze hand en namen ons mee naar boven.

Het was lastig om met ze te communiceren omdat ze vrijwel geen Engels konden, dus alle communicatie ging via onze gids. Ze namen ons mee naar een plek waar we werden getrakteerd op dans en zang optredens. Wel grappig dat je kind de borst geven in het openbaar in NL zo’n groot issue is, hier werden de kindjes gewoon aangelegd terwijl we foto’s aan het maken waren. Ik had het in eerste instantie niet eens door. De pygmy mensen en dan vooral de mannen leken wel onder invloed te zijn van alcohol of misschien andere drugs. Dit lijkt helaas toch wel een probleem te zijn in vrijwel elk land met de oorspronkelijke bewoners. Onze gids had een aantal gedoneerde kledingstukken bij zich om aan hen te geven aangezien ze echt vrijwel niks hebben. Dit moest volgens een bepaald systeem (de koning kreeg eerst een shirt en daarna verder in rang) want anders kon dit voor onrust binnen de groep zorgen. Onze gids vertelde ook dat ze elkaar zomaar kunnen aanvallen en elkaar bevechten wanneer dit niet via een systeem gaat. Zelfs kleding zomaar uitdelen werd dan ook absoluut niet toegelaten maar moest via de gids gaan. Mijn mutsjes gingen naar de twee oudste dames in het dorp (wist niet dat ik zo’n ouderwetse smaak had haha). Na dat dat allemaal voorbij was werden we al zingend en dansend weer terug naar onze boot gebracht.

Na het pygmy dorp gingen we naar een weeshuis voor kindjes. Toen we aan kwamen gelopen hoorden we ze al zingen en op het moment dat ze ons zagen kwamen ze keihard op ons afgerend en klampte zich minimaal 6 kids aan je vast. Super schattig! We werden verwelkomt met dans en zang en moesten zelf ook een dansje in de kring wagen. Het hoofddoel is om sponsoren voor de kids te vinden zodat ze naar school kunnen gaan. Zodra je een kind sponsort wordt het kind gelijk meegenomen uit het weeshuis en mag je het kind meteen naar school brengen. Het sponsorbedrag lag toch vrij hoog en daarom besloot ik gewoon een donatie te doen. Andere mensen uit onze groep hadden wel kindjes financieel geadopteerd.
Na een korte rondleiding hadden ze nog meer dans voor ons in petto. Wat een schattige kindjes! Ik wil niet eens weten wat sommige van deze kids al hebben moeten doorstaan zonder ouders of hebben gezien. Als ze dansen verschijnt er gelukkig wel een lach op hun gezicht en dat is mooi om te zien! Ook gaaf hoe het ritme in hun lichaam zit! Damn wat kunnen ze goed dansen! Kan ik nog veel van leren! Na 1000 high fives en knuffels werd het tijd om afscheid te nemen en terug te gaan naar ons kamp.

De volgende dag reden we naar Queen Elisabeth National Park.
We verbleven daar twee nachten in Hippo Hill camp. En ja het heet Hippo Hill omdat de nijlpaarden in de nacht door het kamp lopen. We hadden zelfs twee gewapende security mannen voor als je in de nacht naar het toilet moest..:) Enige nadeel van deze campingplaats was dat er super super super veel vliegen zaten. Je kon geen stukje lopen zonder ze in je neus of mond te krijgen dus tja dat was wat minder.

De volgende ochtend hadden we een game drive. Helaas was er niet veel te zien...maarja ik moet ook wel zeggen dat we gewoon hartstikke verwend waren in Masai Mara. Queen Elisabeth is beroemd om haar boomklimmende leeuwen, dus die hadden we wel heel graag willen zien maar helaas zaten we in het verkeerde gedeelte van het park om deze te zien. Op de terugweg zagen we wel nog een mooie groep olifanten met een heeele kleine baby! Zooo super schattig!

De rest van de dag mochten we zelf invullen. We besloten het stadje in te gaan. We kochten wat water en plofte neer in een bar met een biertje. Altijd grappig dat ze de flesjes drank moeten afstoffen voordat ze ze op tafel zetten..:) Verder kregen we wat bladeren met kaugom aangeboden...haha volgens ons groepsgenootje had een soort cocaine werking..:) Op de terugweg hadden we weer een hele groep super schattige kids om ons heen hangen. Met hen heb ik een renwedstrijd gehouden...veel te warm en helemaal bezweet maar het was het waard. De kids hadden plezier! :)

Na Queen Elisabeth reden we naar Jinja. Jinja is de op een na grootste stad van Oeganda en staat bekend om de plek waar de Nijl uit het Victoria meer stroomt. Een groepje koos ervoor om te gaan raften in Jina wat echt spectaculair moet zijn geweest maar aangezien ik op mijn budget moest letten besloot ik een Nijl cruise te boeken. De cruise...oftewel gewoon boottochtje was niet heel bijzonder, maar wel erg gaaf omdat we heel dichtbij prachtige vogels kwamen. De kingfishers zijn absoluut mijn favoriet. Je ziet hier heel veel zwart/witte maar we hadden ook prachtige gekleurde gezien. En ook lekker genoten van een Nile Special biertje op de Nijl..:) En tja nu heb ik wel op de Nijl gevaren hihi.

Na Jinja was het alweer tijd om terug naar Kenia te rijden. Het was wederom een lange lange dag in de truck en we moesten opnieuw de grens oversteken. Vlak voordat we bij de grens waren en onze gids ons vroeg onze paspoorten te pakken kregen we een lekke band. Gelukkig waren onze gidsen zo kundig om deze te verwisselen, alleen hadden we de pech dat er ook een stuk bedrading was losgerukt. Het zorgde voor wat vertraging maar ook dit werd gefixed en we konden weer verder rijden. Bij de grensovergang moesten wel allemaal in een donker kamertje wachten. Daar kwam een zeer serieus kijkende dokter binnen en we moesten allemaal in een rij staan. Hij richtte een soort apparaat op ons voorhoofd wat eig de temp zou moeten meten ivm het Ebola virus. Natuurlijk goed dat ze controles uitvoeren maar beetje jammer dat dit totaal zinloos was aangezien 4 mensen achter elkaar temp 36.6 hadden...beetje ongeloofwaardig haha. En in het loket hing een poster op met dat je als voorzorgsmaatregelen je gewoon goed je handen met zeep moet wassen...haha this if Africa!

In de avond kwamen we in Eldoret aan. Het regende keihard!!! Maar we hadden geluk! Ze hadden een dorm beschikbaar!!! En voor een klein prijsje hadden we warme douches en een net toilet in onze kamer! Wooohooo! Lekker droog binnen! Een bed! Niet de tent opbouwen in de regen in het donker en geen tent afbreken om 05.00 uur in de ochtend! Wat een heerlijk cadeautje de laatste nacht! Hoe gaar het kamp eruit zag, zo mooi was de bar. Na een heel gangenstelsel kwamen we aan in de bar. Een mooie grote ruimte met planten, houten beelden van Afrikaanse dieren en een heerlijke open haart. Een fijne plek om onze laatste avond te spenderen.

De dag erna moesten we vroeg op! Het was tijd om terug naar Nairobi te keren! En hoewel ik normaal gesproken nooit terug wil vond ik het nu wel fijn... Het was genoeg geweest! Het was een fijne reis en ik heb super gave dingen gezien en gedaan maar het was behoorlijk vermoeiend en ik vond het ook wel fijn om weer mijn vrijheid terug te hebben en het strakke reisschema lost te kunnen laten! De avond bracht ik door in een heerlijk restaurant! Tatu! We werden helemaal in de watten gelegd en de toetjes waren goddelijk!

De volgende dag ben ik van hotel gewisseld aangezien het hotel wat aan de reis verbonden was toch wel erg prijzig was.. Mijn nieuwe hotel ligt midden in het centrum..:)
Iedereen in de groep heeft Nairobi al verlaten, maar ik was de enige die nog een paar dagen zou blijven. In het beign had ik een beetje spijt dat ik mijn vlucht niet eerder had geboekt maar nu ben ik blij dat ik langer gebleven ben.

Nairobi is niet mijn favo stad maar het is een ervaring op zichzelf. Ik had dit absoluut niet willen missen. Je hoort zoveel over de veiligheid in Nairobi en dat zijn verhalen die toch in je hoofd ronddwalen als je hier bent. Overal in de stad staan mensen tassen te controleren op wapens, voor de bus de supermarkt noem maar op dit is een beeld dat ik helemaal niet ken. Zeker als je alleen rondloopt is dat toch een ander gevoel. Toch wil ik me daar niet teveel door laten leiden en ervaren hoe het is om hier te zijn (uiteraard rekening houdende met de basisregels). Ik ben hier nu een paar dagen en loop elke dag een stukje verder...en elke dag voel ik me een stukje sterker. Ik ben het niet gewend om tot een minderheid te behoren...maar in dit gedeelte van Nairobi ben ik letterlijk de enige blanke die ik de hele dag zie. Dit zorgt ervoor dat je de hele tijd wordt aangestaard en er aanzoeken naar je worden geslingerd haha. Ik ben dit helemaal niet gewend en dit is dan ook absoluut een nieuwe ervaring voor mij. In het begin voelde ik me ongemakkelijk maar dat gevoel is al voor een deel weg en ik merk nu ik zelfverzekerder en meer open rondloop dat de mensen ook anders op me reageren. Beginnen een praatje en lachen vriendelijk naar me en accepteren me meer. Ik vind het mooi en leerzaam dat ik dit mag meemaken.. In de avond blijf ik in mijn hotel want dan wordt naar buiten gaan sterk sterk afgeraden. Wel vreemd...ik mis dan wel mijn vrijheid en ben dan dankbaar voor de vrijheid die we in NL hebben.

Terugkijkend op de reis ben ik heel blij dat ik het heb gedaan...

This is Africa...expect the unexpected was de slogan van de trip. En zo is het ook echt! Heb geen verwachtingen want alles loopt anders! Ben voorbereid op veel vertraging, bushtoiletten (bushtoiletten waren nog de beste optie atlernatief was vaak een stinkend gat in de grond in een toilet zonder licht en zonder papier of stromend water, lang leve de Dettol en ik moet toegeven ik heb wel goed leren mikken hier), geen water enz. Als je je daardoor niet laat afschrikken dan is het een goede bestemming voor jou!:) Je krijgt er zoveel voor terug! Prachtig landschap! Geweldige wildlife sightings! Vriendelijke mensen! Avontuur en cultuur!
Ik ben blij dat ik dit avontuur aan mijn reis heb mogen toevoegen..

Over een paar daagjes vertrek ik naar Zuid-Afrika naar mijn zus en schoonbroer! En ik weet zeker dat dit ook weer absoluut een heel mooi avontuur gaat worden! <3

Veel lieve knuffels Millie